Ailenizin farklı olmasını ister miydiniz? Belki daha anlayışlı bir baba ya da daha sevgi dolu bir anne? Bu sizde ömür boyu kalacak bir yara oluşturabilir. Bununla ilgili ne yapabilirsiniz?
Ebeveynlerinizin farklı olmuş olmasını dilemek sizde ömür boyu kalacak bir yara oluşturabilir. Hayatınızda her zaman bir şeylerin eksik olduğunu hissediyorsunuz. Ancak, bu gerçeğe rağmen, muhtemelen hala onlarla iletişim halindesiniz. Sonuçta, siz onların bir parçasısınız ve onlar da sizin bir parçanız.
İyi ya da kötü bir ebeveyn olmanın sonsuz yolu vardır. Yine de, anneliğin veya babalığın insanlara otomatik olarak iyi ebeveynlik becerileri kazandırdığı efsanesi devam ediyor.İnsanlar ayrıca tüm çocukların sevildiğini ve onların iyiliğinin her zaman ebeveynlerinin önceliği olduğunu varsayma eğilimindedir.
Ancak bu her zaman böyle değildir. Dünya hem tuhaf hem de adaletsiz bir yerdir. Kötü babalar ve sevmeyen anneler var. Aynı şekilde onları sevmeyen ve onlara şiddet uygulayan çocuklar da var.
Çocuklarını sevmeyen ebeveynler
Bazı ebeveynlik türleri büyük ölçüde gözden kaçar. Fiziksel taciz içermezler, ancak dışarıdan bakıldığında fark edilmeyen birçok yönden yetersizdirler. Bununla birlikte, bu ebeveynlik türleri, geleneksel çocuk ihmali ile ilişkili değildir. Nitekim bu tür ebeveynleri çocuklarıyla birlikte parkta, hayvanat bahçesinde veya sinemada sık sık görürsünüz.
Bununla birlikte, bu ilişkilerde bazı davranışlar eksiktir. Dahası, çocuklar kaç yaşında olursa olsun bu açıkları fark ederler. Çünkü herkes bu dünyaya sevgiye, güvenliğe ve bağlanmaya ihtiyaç duyarak gelir. Bundan yoksunsanız, yaşınız ne olursa olsun sağlığınızı etkileyecektir.
Aslında, bu tür ebeveynler bir dizi çok özel özellik ve davranışla karakterize olma eğilimindedir. Bu davranışların en göze çarpanları onaylamama, boş jestler, duygusal soğukluk ve taleplerdir. İşte bu ebeveynlerin bazı özellikleri:
Şefkat göstermezler
Bazı ebeveynler çocuklarını sevmezler. Çocuk sevgisinin her zaman koşulsuz olması gerektiğinden, onları gerektiği gibi sevmeyenler de vardır. Bunun birçok nedeni olabilir ve tanımlamaları genellikle kolay değildir. Bazen, aslında ebeveyn olmak istemedikleri, ancak yine de çocuk sahibi oldukları için olabilir.
Diğer durumlar zihinsel sorunlardan kaynaklanıyor olabilir veya sadece daha çok ilgilendikleri başka şeylere sahip olabilirler. Sebebi ne olursa olsun, psikolojik olarak bu kadar zararlı çok az şey vardır. Aslında Columbia Üniversitesinde yapılan araştırmalar beyninizin bu tür deneyimleri fiziksel acıyla aynı şekilde işlediğini gösteriyor.
Narsist ebeveynler
Sahip olmayı dilediğiniz ebeveynleri düşündüğünüzde, aklınıza muhtemelen sevgilerini koşulsuz sunanlar gelir. Narsist ebeveynleriniz varsa, sadece kendilerini düşünürler.
Bu durumlarda çocuğun ne istediği önemli değildir, çünkü ihtiyaçları her zaman ebeveynlerininkilere göre ikincildir. Önemli olan anne babanın ne istediğidir.
Kontrolcü ebeveynler
Çocuklarının büyümesine, gitmek istedikleri yolu seçmelerine, hatta sadece kendileri olmalarına izin vermeyen kontrolcü aileler vardır. Bu otoriter ebeveynler, çocuğun özgürlüğünü elinden aldıkları ve zihinlerini endişelerle doldurdukları için derin izler bırakırlar. Ayrıca, bu tür ebeveynlik, çocuğun yetişkinliğe ilerlemesini etkiler.
Eşit sevgi göstermezler
Çocuklarından birine karşı daha çok sevgi gösteren ebeveynler vardır. Aslında bu “altın çocuğa” olan sevgileri, diğer çocukların ihmal edilmesi ve geri planda kalması anlamına gelir. Bu çocuklar neyi yanlış yaptıklarını bilmezler ve ebeveynlerinin sevgisinin neden bu kadar koşullu olduğunu anlamazlar.
Duygusal yara izleri
Anne babanızın farklı olmasını dilemek sizde kalıcı bir yara bırakabilir. Bir şeyin eksikliğini, belirli bir zamanda ihtiyacınız olan şeye sahip olamamayı ifade eden bir yaradır. Üzüntü ve hatta öfkeyle dolu bu hayal kırıklığı her zaman yanınızdadır. Bu duygularla nasıl başa çıkabilirsiniz?
Ebeveynlerinizin hatalarını kabul edin
Yaranızın üstesinden gelmenin ilk adımı kabullenmektir. Olan her şeyi kabul etmeniz gerekiyor. Anne babanızın mükemmel olmadığını, doğru şeyi yapmadıklarını ve olanlar geçmişte kaldığı için onları değiştiremeyeceğinizi anlayın.
Kabullenmek, bunun için ağlamak anlamına gelmez. Duygularınızı, deneyimlerinizi ve hayal kırıklıklarınızı doğrulamak ve ardından devam etmek anlamına gelir.
Bu sizin hatanız değil
Bazı insanlar, yetişkin olsalar bile, annelerinin veya babalarının sevgisini hak etmemelerine neden olan yanlış bir şey yaptıklarını düşünürler. Ancak, ebeveynlerinin onları gerektiği gibi sevmemesi asla bir çocuğun suçu değildir. Bu her zaman ebeveynlerin sorumluluğudur.
Sevgiyi hak ediyorsunuz
Sahip olmayı dilediğiniz ebeveynlere asla sahip olamayacağınız doğru. Onlara ikinci bir şans vermek istemeyebilirsiniz ve geçmişin onarılması kolay değildir. Bununla birlikte,sevgiyi ve şefkati hak ettiğiniz gerçeğini net bir şekilde kabullenmelisiniz. Ayrıca, bu sevgiyi ve şefkati arkadaşlarınızdan, eşinizden, kardeşlerinizden ve diğer aile üyelerinden alabilirsiniz.
Sevgi sizi her zaman besler ve zenginleştirir. Aslında, gerçek sevgi yaralarınızı iyileştirmenize yardımcı olabilir.