İnsanları memnun etmeye çalışmak kötü değildir ama bazen öyle bir noktaya gelir ki bu zamanla sizi yormaya ve tüketmeye başlar. Peki, çocuklarınızın insanları memnun etmesini bir görev haline getirmemesi için ebeveynlerin kaçınabileceği şeyler nelerdir? Çocuklarımıza hayır diyeceğini ne zaman öğretmeliyiz?
Hepimiz başkalarının bizim ile ilgili ne düşündüğü hakkında endişeleniriz. Nasıl algılandığımızı merak etmek insani bir durumdur ve normaldir. Nazik ve verici bir insan olmak iyi olsa da, bazı durumlarda bunun sağlıksız hale gelebileceği noktalar vardır ve bu, insanları memnun etmek anlamına gelir. İnsanları memnun etmek tabii ki kötü değildir. Ancak bunun sizi yoracağı bir nokta var çünkü sadece başkalarının sizin hakkınızda çok düşündüğünü bildiğinizde tatmin olmuş ve tamamlanmış hissedersiniz. Bu duygu da sizi zamanla tüketir.
Genellikle, insanları memnun etmeyi öğrendiği ilk yer evdir. Ve buna “anneyi memnun etme” veya “babayı memnun etme” denebilir.
Ebeveynliğiniz, çocuğunuzun sizi dışlamama beklentisiyle yönetiliyorsa, bu kaçınmaya çalıştığınız şey olmalıdır. Bu çocuğunuzun “insanları memnun eden” teknikleri öğrenmeye başlayabilir anlamına gelmektedir. Popüler ebeveynlik tavsiyeleriyle, ebeveynler disiplin ve beklenti ya da “memnuniyet” arasındaki ince çizgiyi yanlış anlayabiliyorlar.
Kayda değer bir ebeveynlik tekniği varsa o da; sevgi ve mantıktır. Ebeveynlerin çocuklarını disipline ederken kaçınabilecekleri şey, yaptıklarının yanlış olduğu gerçeğine işaret etmektir. Disiplinlerini yanlış davranışlara yönlendirmekten ve yaptıklarının sizi yıprattığı gerçeğinden tamamen kaçınmalısınız.
Örneğin; çocuğunuz sizden biraz süt istiyor. Sizin de yetişmeniz gereken önemli bir toplantınız var. Yaptığınız işi bitirirken bir saniye beklemesini istiyorsunuz. Ama sabırsız çocuğunuz meseleleri kendi halletmeye ve sütünü kendisi koymaya karar verdi. Süt her tarafa döküldü ve siz bu duruma öfkelenmeye başladınız. Böyle bir durumda ebeveynlerin genellikle çocuğa verdiği popüler yanıt şudur: “Beni dinlemediğin için bu kirliliği temizlemek 10 dakikamı alacak ve şimdiden toplantıma geç kalıyorum. Bu, bugün televizyon izleme sürenin 10 dakika daha azaldığı anlamına geliyor.”
Zararsız görünüyor, değil mi? Ama çocuğunuza belki istemeden de olsa söylediğiniz bu cümle ile dinlemediklerini ve size itaat etmek istediğinizi biliyoruz. Aslında meselenin özü bu değil. Bu taktikler insanları memnun etmeye çalışmak zorunda olan çocukların temel sorunudur. İşte böyle bir durumu şu şekilde halletmenizi öneririz…
“Neden beni beklemeni istediğimi anlıyor musun? Kendi sütünü alacak kadar henüz büyümedin ve sözümü dinlemediğin için bu oldu. Söz dinlememenin ve sabırsızlığının nasıl bir karmaşaya yol açtığını görüyor musun? Sence bununla nasıl başa çıkmalıyız?”
Bir çözüm bulma özgürlüğü vermek, onlara yanlışlarını düzeltmek için bir şeyler yapması gerektiğini öğretecektir ve yanlış bir seçimden sonra nasıl doğru bir seçim yapacaklarını bilmelerine yardımcı olacaktır. Bilmiyorlarsa, ortalığı temizlemek için çok küçük olsalar bile, temizlemenize yardımcı olmaları için onlara rehberlik edin. Söz dinlememelerine rağmen onlara yardım ettiğinizi gösterin. Toplantıya onun yüzünden geç kaldığınızı gün ışığına çıkarmayın. Bu bir manipülasyondur ve onları utandırabilir, bu da “anneyi memnun etmeye” çabasına neden olur.
Her çocuk farklıdır. Biri temizliğe yardım etmeye iyi yanıt verebilirken, bir diğeri biraz daha sıkı bir ele ihtiyaç duyabilir. Yaptıklarının yanlış olduğunu sözlü olarak kabul etmeleri önemlidir. Çocuğunuza insanlardan özür dilemeyi öğretmek sorun değil. Ancak bunu, onlar için de modellediğinizden emin olun. Onlara yanlış yaptıysanız, özür dileyin. Modellik yaparak bir şeyler öğretmek, onlara bir şeyler öğretmenin en iyi yoludur.
Peki, çocuklarınızın insanları memnun etmesini bir görev haline getirmemesi için ebeveynlerin kaçınabileceği şeyler nelerdir?
1. Çocuğunuzu disipline ederken objektif doğruları ortaya koyun
Sizi mutlu etmenin dışında, yanlış bir şey yaptıklarında gerçeği kabul etmelerini ve bunu düzeltmelerine yardım etmeye çalışın. Çocuklarımıza bizi ne kadar hayal kırıklığına uğrattıklarını veya bir şekilde dışladıklarını belirtmek çok kolay. Ancak bunu çocuğunuzun sözünü dinlemenizi sağlamanın bir yolu olarak kullanmamaya çalışın. Bu, sizi hayal kırıklığına uğratmak istememelerine yol açacak ve insanları memnun eden biri olmalarına neden olacaktır.
2. Özür dilemelerini sağlayın ancak affedildiklerini bildiklerinden emin olun
Çocuğunuz yanlış bir şey yaptıktan sonra özür dilerse, her zaman kabul edin ve affetmeye devam edin. Özür dilerlerse ama siz affetmezseniz, hatalarının affedilebilir olduğunu düşünmezler ve bu nedenle affınızı kazanmak için özür dilemeye devam etmek isteyeceklerdir. Bu insanları memnun edebilir çünkü çocuğunuz kendini asla affedilebilir hissetmez. Her zaman kim oldukları konusunda başkalarının onayını almak isterler.
3. Onları tehdit etmeyin
Bunu her ebeveyn yapar. Çocuklarımızı sözümüzü dinlemeleri için tehdit ediyoruz. “Bunu bir daha yaparsan, yapamayacaksın…” Böyle cümleler çocukların bizi memnun edecek şeyler yapmasını şart koşar. Bunu ele almanın daha iyi bir yolu, olumlu bir biçimde söylemektir. “Bugün bana ve kardeşine nezaketle davranabileceğini gösterebilirsen, daha fazla televizyon izlemene izin vereceğim.”
4. Bağımsızlığı öğretin ve bireyselliği teşvik edin
Onlara ölü balıklarla dolu bir dünyada, akıntıya karşı gitmeyi öğretin. Bu, ancak bağımsızlığı teşvik ederek yapılabilir. Yaşlarına uygun olarak kendi seçimlerini yapmalarına izin verin. Sorunlarına bir çözüm bulmalarını sağlayın. Bu aynı zamanda yarattıkları sorunlara çözüm bulma konusunda onlara bağımsızlık öğretecektir. Ayrıca, onları bireysel davrandıklarında övün ve bireyselliğe teşvik edin. Çocuklarınızı, olmasını istediğin kişi haline getirmeye çalışmayın, istediği kişi olmaları için onlara rehberlik edin.
5. Çabaları için çocuğunuzu onaylayın ve onları övün
Çocuğunuz iyi bir şey yaparsa veya onayınızı isterse, onu övün. İnsanları memnun etmeye çalışanlar genellikle başkalarının onayını ararlar çünkü anne-babalarına karşı kendilerini yeterince iyi hissetmezler. Ama bu konuda aşırıya kaçmayın ve yaptıkları her küçük şeyi övmeyin ki sözleriniz anlamsız hale gelmesin. Her zaman olduğu gibi, ebeveynlik denge ile ilgilidir ve söylemesi yapmaktan çok daha kolaydır! Çocuklarınız sadece bir kez çocuktur. Çocuğunuz kendini telefonunuzdan sonra ikinci sırada hissediyorsa, olması gereken ilgiyi kazanmak için ellerinden gelen her şeyi yapacaktır.
6. Örnek olun
İnsanları memnun edenler, istemeseler veya zamanları olmasa bile, genellikle herkese evet derler. Açıkçası, çocuğumuzun bu kötü alışkanlıkları öğrenmesini istemiyoruz, bu yüzden onlara ne zaman hayır diyeceğini öğretmeliyiz. Kendi sınırlarını anlamaları, onlardan ne beklediğinizle de ilgilidir. Mükemmel notlar bekliyorsanız ve yalnızca bu beklentiler karşılandığında övgü gösteriyorsanız, sizi memnun etmenin tek yolunun mükemmel olmak olduğunu düşünebilirler.
7. Herkesin onlardan hoşlanmayacağı gerçeğine teşvik edin ve bunun sorun olmadığını söyleyin
Birinin sizden hoşlanmadığı düşüncesi zor olabilir. İnsanları memnun etmeye çalışanlar, yalnızca herkesin ondan hoşlandığını bildiğinde kendini tatmin olmuş hisseder. Herkesin seni sevmesini sağlamaya çalışmak çok yorucudur. Çocuğunuza herkesin onlardan hoşlanmayacağını ve böyle bir durumla karşılaştığında sorun olmadığını öğretebilirsiniz.
Örneğin; okulda hoşlandıkları biri onları sevmiyor. Bu rahatsız edici olabilir ama o kişinin ondan hoşlanmamasının onun sorumluluğunda olmadığını öğretin.
8. Okulda zorbalığa maruz kalırlarsa adres verin
Çocukların çoğu okulda akran zorbalığına maruz kaldığı için insanları memnun etmeye çalışan birey haline gelebiliyor. Ya başkalarının onayını ve arkadaşlığını kazanmak için elinden gelen her şeyi yapacak ya da deneyimlerini içselleştirip öfkelenecektir. Çocuğunuzun zorbalığa uğrayıp uğramadığını her zaman bilemeyeceğiniz için -ki bu, çocukların paylaşması muhtemel bir şey değildir- onunla bunu gün ışığına çıkaran konuşmalar yapmalısınız.
Çocuğunuza kötü muamele edildiğini fark ederseniz, yapmanız gereken onu farklı bir okula yerleştirmek ya da kendileri için ayağa kalkıp savaşmayı öğretmek olsun. Onunla ilgilenin ve nasıl hissettiklerini sizinle paylaşmaya teşvik edin. Neler olup bittiğini çözmek için elinizden gelen her şeyi yapın, böylece çocuğunuz tek başına bu duygular ile baş başa kalmak zorunda kalmaz. Bu durum psikolojilerinde ciddi etkiler yaratmasının yanı sıra, insanları memnun eden biri olmalarına da yol açabilir.
