Işık yelkenlisinin 180 bin kilometre hıza çıkabileceği öngörülüyor.
Bilim insanları uzun bir zamandır uzayda daha hızlı seyahat edebilmenin yollarını arıyor. Şimdiye kadar ortaya atılmış en popüler fikirlerden biri “ışık yelkenlisi.” Bu uzay aracı konsepti, bilim kurgu filmlerinde onlarca yıldır kendine yer buluyor. Ancak henüz gerçek hayatta kullanılmadı. Nano Letters isimli bilimsel bir dergide yayımlanan iki yeni makale, uzay aracını kullanmanın önündeki engellere bazı çözüm önerileri getiriyor. Detaylara birlikte bakalım.
Mars yolculuğunu 20 güne indirmesi planlanan ışık yelkenlisi, denizde gücünü rüzgardan alan klasik yelkenli gemiler gibi düşünülebilir
İkisi arasındaki en temel fark; denizdeki gemiyi rüzgar, uzaydaki gemiyi ise yansıyan ışıkların itmesi. Işık, foton ismi verilen küçük parçacıklardan oluşuyor. Bilim insanlarına göre bu parçacıklar yelkenli uzay gemilerini itebilir. Bu konsept hayata geçirilebilirse uzayda daha hızlı seyahat etmek mümkün hale gelecek. Örneğin yaklaşık 40 trilyon km uzaklıktaki Alpha Centauri yıldız sistemine sadece 20 yılda yolculuk yapabiliriz. Bunun gerçekleşmesi için yer tabanlı birçok güçlü lazer kullanılması öngörülüyor.
Işık yelkenlisi şu an sadece küçük uzay araçları ölçeğinde hayata geçirilebilir. Başka bir ifadeyle tasarımlar insanları taşımaktan son derece uzak
Örneğin 2016 yılında 100 milyon dolarlık Breakthrough Starshot projesi başlatıldı. Bu projeyle Alpha Centauri’ye çok güçlü lazerlerle itilen mikroçip boyutunda uzay aracı sürüsü gönderilmesi planlanıyor. Bilim insanları bu proje sayesinde, 180 bin kilometre hızla hareket edecek ortalama 10 santimetrelik minik yelkenlilerin Mars’a 20 günde ulaşabileceklerini tahmin ediyor. Hemen bir karşılaştırma yapalım. NASA’nın Perseverance aracının Mars’a ulaşması 200 gün sürmüştü.
Gökbilimciler bu yeni tasarımı hayata geçirebilmek için bazı önemli sorunların üstesinden gelinmesi gerektiğini belirtiyor
Örnek vermek gerekirse; ışık parçacıkları çok hızlı olsa da bunların itiş gücü çok kuvvetli değil. Bu nedenle yelkenlilerin çok hafif üretilmesi gerekiyor. Ancak böyle bir tasarım yapıldığında da foton yağmuru malzemeye zarar verebilir. ABD’deki Kaliforniya ve Pensilvanya Üniversitesi’nden araştırmacılar bu soruna iki yönlü çözüm öneriyor. Bilim insanları, yelkenin ultra ince alüminyum oksit ve molibden disülfür tabakalardan yapılmasını öneriyor. Aynı zamanda bu araçların bir paraşüt şeklinde, kavisli tasarlanmasının daha iyi olacağını belirtiyorlar. Böylece uzay aracı hem gerilime dayanabilecek hem de lazer ışınlarının neden olacağı ısı en verimli şekilde dağıtılabilecek.