Çocuklarla iletişim kurabilmek için 9 kural

Çocuklar ve ebeveynler arasındaki iletişimin klasik yeri yemek masasıdır. Akşam yemeği genellikle tüm aile üyelerinin bir arada olduğu tek zamandır. Akşam yemeğinde herkesin o günkü deneyimlerini anlattığı bir ritüel oluşturmak mantıklıdır. Diğer durumlarda olduğu gibi yemek masasında da iyi iletişim için yapılması gereken bazı şeyler vardır. Örneğin çocukları konuşmaya zorlamayın. Çocuktan doğrudan konuşması istenirse, genellikle tepki verir. Sadece ilgi ve dikkat göstermek, sohbeti başlatmak daha iyidir.

İletişim söz konusu olduğunda, sohbete dahil olmanız ve onları ciddiye almanız çocuklar için önemlidir. Yapılacak en iyi şey, çocukla göz hizasında olmak, onunla göz teması kurmak ve hatta belki onu ellerinden veya omuzlarından tutmaktır. Onunla tamamen ilgilendiğinizi bu şekilde göstermiş olursunuz. Bu, mesajınıza gerekli netliği ve sağlamlığı verir.

Çocuklar için beden dili, yüz ifadeleri ve dil gibi çeşitli iletişim seviyeleri eşleşmelidir. Çocuğunuzu uyarıyorsanız, hareketi çok komik bulsanız bile ciddi görünmeli ve gülümsememelisiniz. Çocuğunuzla ciddi bir şekilde konuşuyorsanız, ciddi bir tavır ve mimiklere sahip olmalısınız. Öte yandan, kendinizle çelişirsiniz ve çocuk sizi anlamadığı için konuşma amacına ulaşamamış olursunuz.

İletişim söz konusu olduğunda, kendinizi net ifadelerle sınırlamanız ve karmaşık sorular sormamanız çocuklar için önemlidir. Özellikle küçük çocuklar, bir türlü karar veremezler ve sürekli olarak fikirlerini değiştirmeye devam ederler. Bu nedenle teklifinizi iki olasılık ile sınırlayın ya da ‘Seninle kukla tiyatrosu oynamak istiyorum’ gibi net bir ifadeyle söyleyin.

Dinlemek, karşınızdaki kişinin konuşmasını bitirmesine izin vermekten daha fazlasını ifade eder. Aktif dinleme, diğerinin ne dediğini anlamaya çalışmak demektir. Doğru anlamak adına, diğerinin söylediklerini kendi kelimelerinizle özetleyin. Emin değilseniz, diğer kişinin ne demek istediğini sorun. Çocuklarla iletişim kurarken onların duygularına karşı duyarlı olunması tavsiye edilir. Örneğin, çocuğunuz bir arkadaşıyla tartıştığını söylerse, ona şu geri bildirimi verebilirsiniz: ‘Kavga ettin, bu yüzden şimdi kızgın ve üzgünsün.’

Aktif dinleme birçok ebeveyn için zordur. Birçok ebeveyn çocuklarına öğüt vermeleri ve onlara hazır çözümler sunmaları gerektiğini düşünür. Sonuç olarak, çocuk için iletişim tek taraflı hale gelir ve kendi çözümlerini bulması ve bağımsızlığını geliştirmesi engellenir. Bu nedenle, çocuğunuz bir sorun dile getirdiğinde kendi fikrinizi geri alın. Ona sorunu tanımlaması ve kendi olası çözümlerini geliştirmesi için zaman verin.

İletişim için altın bir kural empatidir. Belirsiz veya suçlayıcı ifadeler yerine empatik davranmaya çalışın. Empati tartışmalardan kaçınır ve hoşgörülü bir birliktelik sağlar.

Çocuklar gördükleri ve duydukları her şey hakkında konuşabilmeli, duygularını açıkça ifade edebilmeli ve fikirlerini söylemeye teşvik edilmelidir. Bu, çocuklarınızın gelişimini desteklemenin en iyi yoludur. Acı verici, hoş veya kötü bir eylem; her konu için kulağınızın açık olması en iyisidir.

Bir aile konseyi kurmayı da düşünebilirsiniz. Bu, aile iletişimini teşvik eder. Haftanın belirli bir saatinde, tüm aile bir araya gelir ve hafta sonunun birlikte nasıl geçirileceği veya ev işlerinin nasıl dağıtılacağı gibi tüm aile üyelerini etkileyen konuları tartışır. Tüm katılımcıların eşit haklara sahip olması önemlidir. Kararlar ancak herkes aynı fikirdeyse geçerlidir. Aile meclisinde çocuklar erken yaşta sorumluluk almayı ve tartışarak ortak bir çözüm bulmayı öğrenirler. Bu durum demokratik eğitime de önemli bir katkı sağlar.